شهمیرزاد

شهمیرزاد ، این زیبای خفته بر دامنه های جنوبی البرز میانی ، در طول حیات پرفراز و نشیب خود ، زمانی در اوج اقتدار و در هنگامه ای دیگر ، سخت ترین دوران حیات خویش را تجربه نمود ، سم ستوران اسکندر مقدونی ، به رهبری ” کراتر ” ، هجوم مغول ، حمله تیمور ، شلاق اسپهبدان طبرستان را بر گرده خویش تحمل کرد ، مامن دلیران و گردان شد و پرصلابت چون شیرقلعه باقی ماند .

زمانی بر ستم طبیعت ایستادگی پیشه کرد و بر از دست رفتن جلوه های شکوه و عظمت خود گریست و در هنگامه ای دیگر قحطی و گرسنگی و بیماری را تجربه کرد .

نابودی مردان و زنان و کودکان خود را به چشم دید و پیکر دلیران و گردان غرقه به خون خویش را در دل خود از چشم بیگانه پنهان ساخت .

در غم از دست رفتن شکوه گذشته گریست ، عروس زیبای البرز بود ، نگین یکتای فریم بود ، چون ستاره ای در آسمان جبال قارن می درخشید که از آسمان جلال بر زمین زده شد ، اما باقی ماند ، ایستاد و امروز ایستاده است یک چشم به گذشته پرشکوه دوخته و چشمی دیگر به آینده ای پر امید . و با تکیه بر این امید چشم به فرزندان خویش دوخته است که شاید گذشته پر شکوه و تلاش تکرار گردد .

 این شهر در دامنه های جنوبی البرز میانی چون نگینی بر بام مناطق کویری می درخشد و هر رهگذری را تماشاگر زیباییها و خرمیهای خود می سازد . آنچه زیباییهای این دیار را دوچندان می کند ، گوهر ایمان و  کار و تلاش مردم آن است . مردمانی که از حیث توجه به مسائل فرهنگی و اجتماعی سابقه ای طولانی داشته و بدین لحاظ از جایگاه خاصی برخوردارند .

کوچه ها ، خانه ها و مغازه ها یادگار نسل دیروز ، آنان که در کیسه عمر تجربه های گهربار فراوانی را بر دوش می کشند . تجربه هایی از عشق و فداکاری و ایمان ، از استقامت در برابر مشکلات و از خواستن ها و توانستن ها ، و این همه برای نسل امروز .

در روزهای تعطیل هفته و در تابستان های گرم ، هنگامی که تن خسته است و روح افسرده ، مسافران از شهرهای دور و نزدیک به این مامن سرسبز پناه می آورند و خود را در آغوش پرمهر این شهر زیبا رها می سازند .  به راستی که شهمیرزاد هم یکی از جلوه های طبیعت خرم و باصفا و سرسبز ایران است . شهری که کویر را زینت می بخشد و روح های خسته از آن را به میهمانی آب و سبزه و  طراوت و گل دعوت می کند .

و میهمانان کوچک و بزرگ ، این لحظات شیرین را برای همیشه در عکس ها و خاطره ها ، ثبت می کنند .

» شهمیرزاد در 24 کیلومتری شمال غربی سمنان ، در عرض جغرافیایی 35 درجه و 46 دقیقه شمالی و در طول جغرافیایی 53 درجه و  19 دقیقه شرقی قرار گرفته و میانگین ارتفاعش از سطح دریا 2000 متر است ، فاصله اش از شهر ساری 160 کیلومتر و تا دوآب و سوادکوه 60 کیلومتر می باشد و مردم آن به زبان (گویش) شهمیرزادی سخن می گویند .

» در جلسه 23 خرداد ماه 1386 هیات وزیران در سمنان ، شهر شهمیرزاد به استناد ماده 8 قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به عنوان “شهر نمونه گردشگری بین المللی” تعیین شد .