منابع آب :
به دلیل وجود منابع مختلف تامین آب در شهمیرزاد که یکی از بهترین شهرهای استان سمنان است ، چشمه ها ، قنات ها و چاه ها به ترتیب مهمترین منابع محسوب می گردند .
این منطقه به علت ارتفاع زیاد و نزدیکی به ناحیه مازندران و کثرت نزولات آسمانی ، بیشتر ماه های سال پوشیده از برف است . آبهای حاصل از ریزش های جوی و ذوب برف ها در دشت و دره شهمیرزاد نفوذ کرده و سفره های زیر زمینی آبها را بوجود آورده است و قسمتی از این آب به صورت چشمه یا قنات یا چاه تخلیه می گردد . به غیر از چشمه ها و قنات ها شبکه آبی دیگری در شهمیرزاد وجود دارد که تنها در مواقع بارانی دارای آب شده و به همین جهت جریان منظمی نداشته و رژیم آبی آن از ثبات و تبادل برخوردار نیست و در فصول مختلف نوسان دارد . اما غیر از اقلیم عوامل دیگری چون ارتفاع ، جهت شیب ، میزان تراکم شبکه آبها ، شکل حوضه ، پوشش گیاهی ، سرعت جریان آب ، جنس طبقات ، در رژیم آبی ناحیه دخالت دارد .
چشمه ها :
مهمترین چشمه های موجود در منطقه عبارتند از : شیخ چشمه سر ، هفت چشمه که هر دو نزدیک هم و در شمال غرب شهمیرزاد واقع هستند و دارای آبدهی نسبتا خوبی هستند . از شکاف سنگ های آهکی خارج می شوند این دو چشمه دارای موقعیت خاصی می باشند به این معنی که آبهای نفوذی ارتفاعات گدوک پس از عبور از آهک های کربونیفر مخازن بزرگی در آهک های تریاس بوجود می آورند و چون در زیر این آهک ها طبقات غیر قابل نفوذ لیاس وجود دارد لذا آبهای نفوذی مزبور در برخورد با آنها در سطح زمین به صورت چشمه های کوچک و بزرگ ظاهر می شوند که به عنوان مثال می توان از این دو چشمه یاد کرد ، میزان آبدهی این چشمه ها به فصل های مختلف سال و میزان بارندگی بستگی دارد . آب این چشمه ها ( هفت چشمه ) علاوه بر تامین آب آشامیدنی شهمیرزاد مقداری به مصرف کشاورزی می رسد و بقیه در بستر رودخانه سرازیر می گردد .
قنات :
از دیگر منابع تامین آب در شهمیرزاد قنات ها می باشند و بعد از چشمه ها دارای اهمیت هستند . قنات های منطقه اکثرا دارای طول کم و آبدهی نسبتا خوبی هستند ، نفوذپذیری زمین و بارش زیاد باعث شده که قنات های این منطقه از قنات های نواحی جنوبی ( جنوب شهمیرزاد و حوزه چاشم – سمنان ) پر آب تر باشند . به دلیل خصوصیات یاد شده و غنی بودن منابع زیرزمینی در گذشته مناطق مختلف شهمیرزاد مشمول تقسیم بندی و توزیع آب شیخ چشمه سر و هفت چشمه نمی شده بلکه اقدام به حفر قنوات می کردند به طوری که بسیاری از آنها هم اکنون فعال و تعدادی نیز قابل اهمیت نبوده و بعضی خشک شدند . آب حاصل از این قنات ها عموما به مصرف زراعت و باغداری می رسد .
چاه :
از دیگر منابع تامین آب منطقه چاه ها هستند . عمق این چاه ها عموما از 150 متر کمتر بوده و دارای آبدهی نسبتا خوبی می باشند عمیق ترین چاه حفر شده توسط وزارت نیرو در حوالی دربند 250 متر عمق دارد و کم عمق ترین آن ، چاه شرکت تالاج ( خریداری شده از سوی کشت و صنعت شهمیرزاد ) با 60 متر عمق می باشد . ارتباط بین آب چاه ها و چشمه های این منطقه توسط وزارت نیرو مورد بررسی قرار گرفته و در این رابطه تعدادی چاه در تشکیلات آهکی شمال منطقه سمنان مجاور چشمه های بزرگ ( هفت چشمه ، شیخ چشمه سر ، گل رودبار ) حفر گردیده است ، چاه های مورد بررسی به فاصله 17 تا 25 کیلومتری شمال سمنان ارتفاعات شمالی و جنوبی منطقه شهمیرزاد قرار دارند که تعداد آنها 5 حلقه است ، یکی از آنها در ارتفاعات شمال و بقیه در ارتفاعات میان شهمیرزاد و سمنان قرار دارند .
با توجه به بررسی های به عمل آمده نتایج زیر حاصل شده است : حرکات کوه زایی در این ناحیه سبب ایجاد گسل ها و شکستگی ها و جابجایی تشکیلات زمین شناسی شده است همین گسل ها که رل عمده ای در سیستم آب زیرزمینی منطقه داشته و عامل اصلی وجود آب در چشمه های شهمیرزاد مهدی شهر و چاه های مجاور آن می باشد . با توجه به این سنجش ها مشخص گردیده که چشمه گل رودبار و چشمه بزرگ شهمیرزاد با چاه دربند ارتباط ندارند و آب چاه دربند نسبت به چاه های دیگر جوان تر است بنابراین بهره برداری از چاه های حفر شده هیچ گونه اثر زیان آوری بر سیستم منابع آب منطقه ندارند .
رود :
در شهمیرزاد رود قابل ملاحظه ای وجود ندارد . تنها رود این منطقه ” چاکه ” نام دارد که از سمت شمال غرب به جنوب شرق ( شیخ چشمه سر – دربند شهمیرزاد ) ادامه یافته و آب شیخ چشمه سر و هفت چشمه را به مزارع و باغات شهمیرزاد منتقل می کند و در ناحیه شرقی و غربی خشک رودهایی وجود دارد که محل عبور سیلابهای بهاری است .
به هر حال از بررسی های به عمل آمده در ارتباط با کیفیت آبهای منطقه مشخص گردیده که منطقه دارای دو مخزن عمده می باشد :
1 – مخزن دولومیتی دوره پالئوزوئیک برای شهمیرزاد به کار می رود .
2 – مخزن توپوگرافی که پایین تر واقع شده و قسمت عمده مواد آن تشکیلات سنگ آهک بوده و در منطقه سمنان مورد استفاده قرار می گیرد .
